برگ گیاه آویشن

برگ گیاه آویشن

خاصیت درمانی برگ آویشن: ضد سرفه وخلط آور(Antitussive,Expectorant )

گیاه آویشن یکی از پر مصرف ترین گیاهان دارویی رایج در جامعه میباشد. بهمین دلیل بصورت مختصر به اثرات دارویی این گیاه میپردازیم. 

خانواده:

نعناعیان  (Labiateae)

اندام دارویی : تمام قسمتهای هوایی بویژه سرشاخه های گلدار.

ترکیبات شیمیایی:

گیاه آویشن حاوی ترکیبات مقابل میباشد: اسانس(حاوی سیمن، تیمول، ترپینولن، کارواکرول و…)، تانن، ساپونین ومواد معدنی مانند آهن.

خواص درمانی دیگر:

ضد نفخ وضداسپاسم دستگاه گوارش(پیشگیری وکاهش دل پیچه)، دارا بودن خاصیت ضد قارچ وضد باکتری (کاربرد در محلولهای دهانشویه و تنتور ضد جوش) ،داروی کمکی در درمان شب ادراری کودکان (همراه با گلهای علف چای و بو مادران) ،برای چربی خون هم موثر بوده

مقدار مصرف و روش تهیه:

سه نوبت درروز. درهرنوبت ا قاشق مربا خوری سرخالی (۴-۱  گرم) ازگیاه آویشن را در یک لیوان آب جوش ریخته، پس از مدت ۱۵ دقیقه آنرا صاف کرده و بعد ازوعده غذا میل می نمایید.

عوارض جانبی:

در مصرف زیاد ویا در صورت حساسیت داشتن به آویشن عوارض ذیل دیده می شود:ایجاد حالت تحریک در پوست و غشای مخاطی، سرگیجه، سر درد و حالت تهوع.

مصرف در بارداری و شیردهی:

بخاطر تاثیر در سیستم هورمونهای زنانه مصرف طولانی مدت آن تو صیه نمی گردد ولی مصرف در مقدار ذکر شده منعی ندارد.

موارد منع مصرف:

بیماران دچار اختلالات تیروئیدی.

ملاحظات: مصرف دراز مدت آن توصیه نمی شود.عصاره آن (تیمول)نباید بتنهایی مورد استفاده قرار گیرد.

۵۰گرم برگ گیاه خشک شده در پلاستیک زیپ دار همراه بابروشور